بیانیه اولین همایش ملی بازخوانی تجارب حفاظت و مرمت در پایگاه‌های میراث ملی و جهانی
چابهار واقع در سیستان و بلوچستان، یکی از مناطق فرهنگی دارای ارزش در ایران است که در درازنای تاریخ نقش بسیار موثری در تبادلات فرهنگی، تجاری، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی داشته است. از جمله بندر باستانی تیس و قلاع تاریخی در این منطقه، یکی از مناطق بسیار مهم در تبادلات فرهنگی و تجارب دنیای باستان از زمان هخامنشیان تا قرون اولیه دوره اسلامی بوده است.
از این‌رو برگزاری «اولین همایش ملی بازخوانی تجارب حفاظت و مرمت در پایگاه‌های میراث ملی و جهانی» تلاشی ارزنده برای یادآوری اهمیت ارزش‌های میراث‌فرهنگی است.
در راستای تاکیدات راهبردی و تحقق چشم‌اندازهای تبیینی پایگاه های ملی و جهانی از سوی قائم‌مقام وزیر و معاون میراث‌فرهنگی و از آنجایی که پایگاه‌های میراث ملی و جهانی مرتبه والایی در حفاظت از میراث‌فرهنگی دارند و مراکزی مهم برای پژوهش، حفاظت و معرفی ارزش‌های میراث‌فرهنگی هستند، شرکت‌کنندگان در «اولین همایش ملی بازخوانی تجارب حفاظت و مرمت در پایگاه‌های میراث‌ملی و جهانی» خواستار اجرایی شدن نظرات، ایده‌ها و تجارب ارزنده ذیل شدند:
شرکت‌کنندگان با توجه به این که بندر باستانی تیس یکی از محوطه‌های مهم باستان شناختی ایران از ایران باستان تا عصر اسلامی در پهنۀ تاریخی مکران را در خود جای داده است، تأکید کردند پژوهش، حفاظت، مرمت، احیاء و معرفی این مجموعه مورد توجه بیشتر قرار گیرد و حوزه میراث‌فرهنگی چابهار بیش از پیش تقویت شود.
شرکت‌کنندگان بر همزیستی پایدار میراث‌فرهنگی و صنایع‌دستی اجتماعات محلی در منطقه آزاد چابهار در کنار گردشگری فرهنگی و طبیعی به عنوان الگوی توسعه پایدار منطقه چابهار تأکید کردند.
با توجه به غنای میراث‌فرهنگی ناملموس سیستان و بلوچستان و ابراز شادمانی از ثبت جهانی “رباب” در فهرست معرف میراث ناملموس یونسکو، شرکت کنندگان بر ثبت جهانی میراث‌فرهنگی ناملموس این منطقه از جمله ثبت جهانی سوزن‌دوزی بلوچی تأکید کردند.
شرکت‌کنندگان بر «مشارکت مردم در امر حفاظت و مرمت میراث‌فرهنگی» با رعایت مبانی و اصول، بر تقویت ارزش‌های میراث‌فرهنگی تأکید کردند. همچنین شرکت‌کنندگان این همایش بر اهمیت آموزش میراث‌فرهنگی، نقد، و بازخوانی تجارب حفاظت و مرمت در پایگاه‌های میراث ملی و جهانی در جهت ارتقای دانش فنی حفاظت و مرمت بر همکاری به منظور راه‌اندازی رشته‌های تخصصی میراث‌فرهنگی از جمله «مدیریت میراث‌فرهنگی» در دانشگاه‌ها تایید کردند.
شرکت‌کنندگان بر ضرورت «توسعۀ فعالیت‌های آموزشی و پژوهشی پایگاه‌ها با مراکز ملی و بین‌المللی نظیر یونسکو و سایر مجامع بین‌المللی مرتبط» تأکید کردند. شرکت‌کنندگان بر «نقش پایگاه‌های میراث‌فرهنگی بر ارتقای کیفی محتوای پرونده‌های پیشنهادی برای ثبت در فهرست میراث جهانی یونسکو» تأکید دارند.
شرکت‌کنندگان بر «ضرورت هم افزایی میان دستگاهی و ارتقای تلاشها برای پاسداری بهتر از میراث‌فرهنگی کشور» تأکید دارند. شرکت‌کنندگان بر ضرورت توجه به «رویکردهای کیفی در تدوین اسناد و ضوابط و مقررات حفاظت از بافت‌های تاریخی توام با رعایت مقررات کمی» تأکید دارند.
شرکت‌کنندگان بر این موضوع تأکید ویژه دارند که «پژوهش باید در کانون فعالیت‌های اصلی تمامی پایگاه‌ها» جای بگیرد. شرکت‌کنندگان ضمن «تاکید بر بهره‌گیری از شیوه‌ها و فناوری سنتی» بر «پرهیز از اقدامات شتابزده و تجربه نشده در اجرای طرح‌های حفاظت و مرمت بدون پشتوانه‌های علمی و تجربی» را مورد تأکید ویژه قرار دادند.
شرکت‌کنندگان بر برگزاری مستمر و دوره‌های همایش و نشر تجارب پایگاه‌های میراث جهانی و ملی تاکید کردند.شرکت‌کنندگان بر«تهیه و روزآمدسازی برنامه مدیریت پایگاه‌های میراث ملی و جهانی به عنوان مبنای کلیه اقدامات اجرایی و مدیریتی پایگاه‌ها» تاکید کردند.
شرکت‌کنندگان بر «اهمیت و ارتقای تشکیلات علمی، پژوهشی، اجرایی و اداری پایگاه‌های میراث ملی و جهانی» تاکید کردند. شرکت‌کنندگان بر تقویت و توسعه تعاملات علمی، آموزشی، پژوهشی و حرفه‌ای میان دانشگاه‌ها و پایگاه‌های میراث ملی و جهانی تأکید کردند.
این بیانیه در مراسم اختتامیه «اولین همایش ملی بازخوانی تجارب حفاظت و مرمت پایگاه‌های ملی و جهانی» که از ۱۱ تا ۱۳ دی ۱۴۰۳ در شهر چابهار برگزار شد، امضا و قرائت شد.
انتهای پیام
